Veenendaal | Kneer | Sun

Tijdens een aantal inspirerende duo-ontmoetingen ontdekten Meinrad Kneer en Albert van Veenendaal dat hun opvattingen over improvisatie en samenspel heel dicht bij elkaar lagen. Zo ontstond als vanzelf de wens om te werken aan de ontwikkeling van een trio, waarin hun ideeën gestalte zouden kunnen krijgen. Uitgangspunt hierbij is het spelen van eigen composities waarbij improvisatie en compositie organisch in elkaar overgaan. Een rijk improvisatorisch vocabulaire is hierbij het middel om het geschreven materiaal op dusdanige wijze vorm te geven dat deze begrenzing verdwijnt.

In de persoon van Yonga Sun vonden zij een perfecte partner. De drie eigenzinnige musici laten zich leiden door intuïtie en inspiratie en zijn daardoor steeds weer verrast hoe anders eenzelfde compositie kan klinken. Geleid door een ijzersterk gevoel voor vorm en groove zijn de uitvoeringen van hun stukken keer op keer epische muzikale avonturen.

Een keuze uit de recensies
[de groep] oogt als een klassiek pianotrio maar dat is het niet. De traditionele rolverdeling tussen solist en begeleiders werd vastberaden overboord gezet in stukken met veelzeggende titels en een duidelijke signatuur.
(Edo Dijksterhuis, NRC, december 2003)

Het trio kenmerkt zich door een clichévrije, non-hiërarchische aanpak. Predictable Point of Impact is een krachtig statement van een superingespeeld trio. Ze combineren de avontuurlijkheid van een improvisatiegroep met de subtiliteit van een klassiek kamermuziektrio en de heftigheid van een rockband. Het trio maakt veelvuldig gebruik van groovende figuren waarbij elk van de groepsleden de rol van groover op zich kan nemen, zodat de andere twee vrijelijk kunnen bewegen. De souplesse waarmee ze elkaars rol dan overnemen is indrukwekkend. Het resultaat is muziek die kaleidoscopisch is en voor de luisteraar werkt als een film in je hoofd. Bovendien weten Van veenendaal en Kneer pakkende composities te schrijven, die grillig verlopen en heel veel verder gaan dan het karakteristieke thema-solo-thema verloop van veel jazzmuziek”.
(Herman te Loo)

Predictable Point of Impact
Pianist Albert van Veenendaal is een bijzonder productieve componist, die zich hier van zijn meest dramatische kant laat zien. Sommige stukken zouden niet misstaan als nieuwe soundtracks bij stomme films. Het al enkele jaren opererende trio met bassist Meinrad Kneer en Yonga Sun is nu een van Nederlands interessantste moderne jazzformaties, vooral omdat het klassieke pianotrio-formaat nieuw leven wordt ingeblazen.

In wezen is het post-bop dat hier wordt gespeeld, maar de arrangementen en het samenspel zijn zo uitgekiend, dat er ook na meerdere keren afspelen zich nieuwe details presenteren. De musici voelen elkaar feilloos aan, maar het is vooral Yonga Sun die indruk maakt met zijn kleurrijke en smaakvolle speelwijze. Ik ken in Nederland geen slagwerker die beter met klankkleur weet om te gaan. De muziek van Veenendaal is opgebouwd uit strakke, snelle harmonische wendingen, die steeds nadrukkelijk aan ritmische fraseringen zijn gekoppeld, zodat het ensemblegeluid heel compact blijft. Hoewel de improvisaties op zich interessant zijn, wordt de aandacht steeds getrokken door de subtiele verschuivingen in de rolverdeling tussen de instrumenten. De kracht van de cd zit hem vooral in de wijze waarop en hoe natuurlijk de arrangementen zijn opgebouwd.
(Ken Vos, Draai om je oren / maart 2007)

Van Veenendaal/Kneer/Sun opent eerste Utrecht Jazz Fest
Het trio Van Veenendaal/Kneer/Sun ging op sympathiek onverschrokken wijze het traditionele pianotriogenre te lijf. De groep heeft met Van Veenendaal en Sun twee speelse, fantasievolle muzikanten in huis en met Kneer de ideale lijm. De aangenaam laconieke Van Veenendaal en de energieke Sun vullen elkaar heel fraai aan. Het goed verzorgde spel van Kneer bindt hun ideeënstroom samen en houdt haar daarmee voor zowel de band als het publiek overzichtelijk. De avontuurlijke, eclectische benadering van het trio werkt aanstekelijk. Vooral een aantal door Kneer geschreven stukken die tegen het einde van de set werden gespeeld, maakten veel indruk. De groep heeft humor en een gezond gebrek aan respect voor de traditie zonder in studieus sloopwerk te vervallen. De manier waarop de piano met repeterende patronen een ritme-instrument werd en de bas de belangrijkste melodieën speelde, deed in de verte aan de beste nummers van EST denken. In elk geval wist het drietal in die tragere nummers de spanning het beste vast te houden. Door hun spelvreugde en fantasievolle aanpak heeft het trio wel degelijk een grote impact en bleek het een van de betere bands op dit eerste Utrecht Jazz Fest.
(Micha Andriessen, Jazzenzo / 5 maart 2007)

English:
During some inspiring duo encounters, Meinrad Kneer and Albert van Veenendaal discovered that their conceptions about improvisation and playing together are very similar. Very naturally the desire arose to establish a trio in which they could give shape to their musical ideas. It has been their starting point to play original material in which composition and improvisation organically merge. To reach this goal, they use a vast vocabulary of improvisation techniques.

In the young drummer Yonga Sun they found their perfect partner. These three authentic musicians allow themselves to be guided by their intuition and inspiration. Time after time they are amazed by the various ways a composition can sound. The performances of their musical pieces are led by a strong sense of form and groove and can be described as epical musical adventures.

Press quotes
“[The group] appears to be a classical piano trio, but it is not. The tradional division of roles between soloist and accompanist was abondoned resolutely in pieces of music bearing telling titles and a clear signature.”
(NRC Handelsblad)

The trio’s main feature is a non hierarchical approach, free of any cliché. Predictable Point of Impact is a powerful statement of a matured collaboration. They combine the adventurous content of improvisation with the subtlety of a classical chamber music trio, topped off with the vigour of a rock band. They often use grooving figures where each one of the members might take on the roll as grooving element, allowing the other two to move freely. The suppleness with which they shift roles and take over is amazing. The effect is kaleidoscopic music that transforms into a movie in the listener’s head. Above all, Van Veenendaal and Kneer write gripping compositions that take a whimsical course and reach a lot further than the typical theme-solo-theme setup found in most jazz music.
(Herman te Loo)

Predictable Point of impact
The pianist Albert van Veenendaal is an exceptionally productive composer showing himself here from his most dramatic side. Some of the pieces would actually be tailor-made for new soundtracks to silent movies. The trio, which includes double bass player Meinrad Kneer and drummer Yonga Sun has been an item for the past few years and has in the meantime developed into one of Holland’s most interesting contemporary jazz groups, especially since they’ve given the classic piano trio new meaning.

Actually they’re playing post-bop but the arrangements and the collaboration are so cunning that even after repeatedly playing the CD new details appear. These musicians are unfailingly aware of each other but it is especially Yonga Sun who impresses with his varied and tasteful way of playing. I don’t know any other drummer in Holland who is so competent when it comes to the colour of sound.

Van Veenendaal’s music is made of tight, fast harmonic changes that go hand in hand with rhythmical phrasing, keeping a firm hold on the band’s sound. The improvisations are interesting but it’s the subtle movements of role play between the instruments that keep on drawing one’s attention. The CD’s strength lies especially in the arrangements and their natural build-up.
(Ken Vos, Draai om je oren / March 2007)

The trio Van Veenendaal/Kneer/Sun had a charmingly open approach to the traditional piano genre. With Van Veenendaal and Sun the group hosts two playful and imaginative musicians and Kneer is the perfect glue between them. The pleasantly laconic Van Veenendaal and the energetic Sun beautifully complement each other. Kneer’s sophisticated contribution holds their stream of ideas together and thus creates an overview for both the band and the public. The trio’s adventurously eclectic approach is quite contagious. Especially some of Kneer’s pieces that were played towards the end were very impressive.
The band has a sense of humour and a healthy lack of respect for tradition without falling into constructed demolition work. The way the piano suggests rhythm by falling into a repeating pattern while the bass plays the melodies somehow brings back memories of EST’s best pieces. In any case it was during the slower compositions where the trio succeeded best in keeping up the tension. Due to their joy and imaginative approach they had a great impact and turned out to be among the better bands at this first Utrecht Jazz Fest.

(Micha Andriessen, Jazzenzo / March 5 2007)

The Munderkingen Sessions

De opnamen uit het Duitse stadje met die naam zijn kraakhelder en laten horen hoe uitgekiend Kneer en Van Veenendaal met de dynamiek omgaan. Hun improvisaties zijn soms fluisterzacht, maar een stuk als ‘Oscar & Willi’ knalt weer uit de speakers. Omdat beiden hun instrument niet willen inpassen in de traditionele rol die daarbij soms lijkt te horen, is de muziek geheel clichévrij. Ook in de open improvisaties en klankexploraties blijft de muziek kernachtig, spannend en niet voor de hand liggend.

English:
The Munderkingen Sessions

The recordings from the German town with the same name are crystal clear and show how crafty Kneer and Van Veenendaal treat dynamics. Their improvisations are soft as whispers at times but a piece like ‘Oscar & Willi’ will roar out of the speakers. Even though neither of them will have their instrument fit into its respective traditional role the music displays no clichés whatsoever. Also during the open improvisations and sound explorations the music will maintain its core and remains exciting and unpredictable.

The Art Men
Bart Maris: trompet/bachtrompet/bugel
Albert van Veenendaal: piano/geprepareerde piano
Meinrad Kneer: contrabas
Yonga Sun: drums
http://the-art-men.blogspot.nl
Een samenwerkingsproject van trio Veenendaal/Kneer/Sun en de Belgische trompettist Bart Maris.

Na twee spraakmakende Cd’s en een groot aantal concerten vonden Veenendaal, Kneer en Sun het hoog tijd worden voor een nieuwe muzikale impuls. Zij besloten het avontuur aan te gaan met de fenomenale trompettist Bart Maris. De kracht van het trio ligt in de absolute gelijkwaardigheid van de leden en de flexibele stijl en oorspronkelijke benadering van Maris sluit hier feilloos bij aan. Van Veenendaal leerde Bart Maris kennen bij de opera ‘Over de Bergen’ van Josse de Pauw en Corrie van BInsbergen en er was tussen beide musici een onmiddellijke ‘klik’. De uitnodiging van Cees van de Ven om een concert in Neerpelt te komen spelen, maakte het mogelijk om dit project daadwerkelijk gestalte te geven. De stukken van The Art Men variëren van leadsheets, via improvisaties tot uitgewerkt materiaal. Allemaal eigen composities natuurlijk, ook van de hand van Bart. Een kleine bezetting met een groot geluid, van fluisterzacht en intiem tot orkestraal en magistraal groovend. Dat wordt dus spetteren in alle facetten!

The Art Men speelde succesvolle concerten in Amsterdam (Bimhuis), Neerpelt (Belgie) (JazzCase), Arnhem (Bosch). Het eerstvolgende concert is op 23 november 2013 in Baarle Nassau (Plusetage). In april 2013 zendt de Concertzender het Bimhuis concert uit.

X